De digiborden zullen langzaamaan plaats gaan maken voor touchscreens die groter en dunner worden. Zo zag ik onlangs een touchscreen met een diameter van enkele meters. Die is zo groot dat deze op de grond moet staan anders kan je de bovenkant niet meer bedienen.
Gewoon in de winkel staat al een televisie van maar 4mm dik. Dat is dus dunner dan je 4mm kunt typen. Er zal ook vast nog een slimme jongen zijn die dit terugbrengt tot 1mm, zodat je het per rol kan kopen en met behangerslijm bevestigd. Afhankelijk van het aantal rollen dat je koopt, maak je het scherm zo groot je wilt.
Dat is allemaal leuk en aardig en laat maar komen die handel. Maar het duurt misschien wel niet eens zo heel lang meer of je hebt voor beeld helemaal geen scherm meer nodig. Hetgeen je wilt zien staat gewoon voor je. In de lucht! Een projectie in het niets. De ultieme virtuele realiteit. Holografie!
Het is een techniek die vooralsnog in labomgevingen werkt, maar kijk naar de onderstaande filmpjes en droom eens weg:
Stel je nu eens voor dat je een leerkracht driedimensionaal kan projecteren in de klas. Dat iedere leerling zijn eigen onderwijsassistent kan vormgeven. Dat er naast iedere leerling een onderwijs-avatar zit die net zo geduldig als een computer eindeloos instructie geeft, dingen voordoet zonder te zuchten en altijd direct de juiste bronnen beschikbaar heeft. Dat jij als leerkracht er pas bijgeroepen wordt wanneer de avatar signaleert dat er aandacht, warmte en een arm om een schouder nodig is.
Of je wordt erbij geroepen omdat de leerling een schop onder zijn kont nodig heeft, omdat de onderwijs-avatar teveel emotioneel betrokken is geraakt bij zijn pupil.
Deze blog mag in zijn geheel worden overgenomen mits er aan goede bronvermelding gedaan wordt, met een verwijzing naar: www.martijndewinter.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten